zaterdag 6 augustus 2016

Futengeluk en waterhoenvlucht

Waterhoentjes en meerkoeten vallen in mijn idee altijd wat over elkaar heen. Eerst en vooral door hun naam; een samentrekking van een iets nats en een verwijzing naar een vogel. Maar ook hun verschijning; het zijn allebei meest zwarte watervogeltjes die geen eend zijn maar wel vaak in de nabijheid van eenden worden gezien. Maar qua karakter lijken ze absoluut niet op elkaar. Voor de meerkoeten in ons park staan mensen gelijk aan eten. Als ik bezig ben met mijn vijftigste onvergetelijke reigerfoto, wordt ik nog net niet in mijn tenen gepikt door de meerkoeten aan mijn voeten. Maar in mijn lichaamstaal menen ze duidelijk de aankondiging van brood te zien. (Wat meteen weer bewijst dat gezichtsherkenning van mijn camera ondertussen die van meerkoeten verslaat, want ik voer ze nooit.) Waterhoentjes moeten daarentegen niets van mij hebben, als ik iets dichterbij kom vluchten ze meteen weg. En dat is jammer, want eigenlijk vind ik de waterhoen de mooiste van de twee.
Waterhoen die, afgelopen herfst, geen zin in mij heeft
Een waterhoen die er zo ook weer vandoor gaat
Overigens is de waterhoen geen hoen, maar een lid van de rallenfamilie. (Dit was het educatieve element.)

Een tijdje geleden beklaagde ik me er over dat ik onze futen niet meer zag. Ondertussen zijn ze weer bovenwater en er is huiselijk geluk.
Familie fuut, met de jongen op de rug van een ouder. De ander brengt een visje.
Ze waren wat ver weg, maar toch is wel te zien dat één van de ouders een visje heeft opgedoken voor zijn of haar nageslacht.
En daar wordt een hongerige maagje gevuld
Het verschil tussen man en vrouw is bij futen eigenlijk niet te zien. Ook qua gedrag verschillen ze niet of nauwelijks. Een zeer geëmancipeerde wereld dus. Ik ben dat blijkbaar minder, want op de één of andere manier heb ik het idee dat de jongen op de rug van de moeder zitten. Maar dat slaat dus nergens op.

Oh ja, die vijftigste reigerfoto.
Reiger die voor lantaarnpaal speelt
De komende periode heb ik even minder tijd om aan deze blog te werken. Vooral vanwege een vakantiereis en wat daarmee samenhangt. Verwacht mij in de tweede helft van september weer terug op deze plaats.

Tot dan.