zondag 19 november 2017

Spechtentijd


De verkleuren blaadjes kondigen de winter aan. En hoewel ik niet zit te wachten op dat seizoen, zijn de kleuren vaak prachtig. En bijkomend voordeel voor de vogelaar is dat die blaadjes als ze eenmaal gevallen zijn, niet langer het zicht ontnemen op vogels. En zo kreeg ik ineens weer eens zicht op zowel de grote bonte, als de groene specht.

Grote bonte specht
 
Groene specht
Vooral met de groene specht heb ik een haat-liefdeverhouding. Het beest zit graag in het gras z'n kostje bij elkaar te scharrelen en is dan volstrekt onzichtbaar (hij zal wel niet voor niets groen zijn), totdat ie opvliegt en dan is het te laat om hem rustig te bekijken of te fotograferen. Maar als ie vliegt is ie bijna fluoriserend groen met een knalrood schedeldak en kan je je niet voorstellen dat je het beest over het hoofd ziet.
Spechtenwoning
Toevallig viel mijn oog ook op de vestigingsplaats van een specht.

Sommige vogels zie je dan misschien vaker dan je in de gaten hebt.  Nu de koeien naar de stal zijn, hebben meeuwen en kraaien de wei in het park overgenomen. Alleen zijn sommige kraaien roeken.
Roek in de wei
Een kraai, ter vergelijking
Om de een of andere reden vind ik een roek nog altijd een beetje bijzondere vogel. Maar misschien betekent dat wel gewoon dat ik niet genoeg oplet.

Het lijkt er op dat veel vogelsoorten zich organiseren om samen de winter door te komen. De aalscholvers vormen langzaam weer een kleine kolonie. En je ziet ze dus ook meer in het water.
Een sfeervol koppeltje aalscholvers
En de grote Canadese ganzen zijn zelfs met een hele grote groep. Misschien wel om straks (weg) te trekken.
Grote drukte bij de Canadese ganzen
En zo zie ik ze vanaf onze flat
Geen groot nieuws, deze keer. Maar er blijft genoeg te bekijken over, zeker als je een beetje oplet (memo aan mijzelf).

Ik blijf het proberen en doe daar op deze plaats verslag van. Ik ben altijd blij als u de moeite neemt het resultaat te bekijken. Tot een volgende keer.