zaterdag 20 oktober 2018

Reigers +

De laatste tijd ging mijn vrije tijd op aan andere leuke dingen dan bloggen over ons park dus u heeft even op uw favoriete vogel(lees)voer moeten wachten. Om ook maar van het gezeur van mijn geweten af te zijn, is ie hier dan ook meteen de reigerseditie. U zal er vast niet van hebben wakker gelegen, maar ik kon dit niet blijven aankondigen.

Reigers dus.

De voor de hand liggende aanleiding voor deze 'special' is dat het een vogel is die zich gemakkelijk laat fotograferen en dat ik zodoende een aardige bibliotheek aan foto's van die beesten heb waar ik eens wat mee wilde doen. Maar dat is eigenlijk het halve verhaal.
Blauwe reiger met blauwe achtergrond
Blauwe reigers zijn niet erg aaibaar, en soms een beetje mottig. En hij is niet vies van andermans kuiken. Visueel en qua gedrag is het niet de meest sympathieke vogel. Maar hij (m/v) past wel heel erg in het onderliggende thema van deze blog, de natuur die goed gebruik weet te maken van wat de mens toevallig in de aanbieding heeft. Ze zijn brutaal en opportunistisch. (Wat dat betreft, zijn de reigers in ons park nog behoorlijk naturel. In Amsterdam schijn je bij sommige viskarren je harinkje te moeten verdedigen tegen tegen een blauwgrijze enthousiaste visliefhebber.) Niet alleen in het kleine, maar ze passen zich ook goed aan aan het veranderende klimaat. Vroeger trokken de meeste reigers weg, tegenwoordig zijn het bijna standvogels die bij een strenge winter net zo ver met de vorstgrens meetrekken als nodig. De blauwe reiger is een beetje het ornithologische equivalent van wat in de politiek 'de calculerende burger' heet. Pakken wat je pakken kan met zo weinig mogelijk inspanning. Je kan er het perfecte complement in zien van hoe de mens met de natuur omgaat.

Maar goed, ik moet overdrijven. De blauwe reiger is niet de gesel Gods, maar gewoon een vogel. Die zich vaak mooi laat spiegelen in het water.
Vliegende en spiegelende blauwe reiger
Mannen en vrouwen zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden. Ik heb wel eens gedacht dat je het geslacht aan het kuifje zou kunnen zien, maar dat is niet zo. Wel is die kuif op z'n mooist en langst in de paartijd.
Reiger in de tweede helft van de winter
Bovenstaande reiger is herkenbaar in de paartijd. Een lange kuif en vooral de wat rode snavel. Deze foto is genomen in februari, en het zou goed kunnen dat deze reiger toen deel uitmaakte van een broedpaar. Reigers kunnen in zachte winters al in januari beginnen met broeden.  Dus reigers zie je eigenlijk vooral in de tweede helft van de winter op hun mooist.

Jonge blauwe reigers zijn goed te herkennen aan het ontbreken van die tekening aan hun kop.
Jong met grijze kruin
Bovenstaande jonge blauwe reiger deed me een beetje denken aan een purperreiger, waarschijnlijk door de afwijkende tekening aan de kop.

Reiger met lunch

Maar door het hele jaar kan je ze in ons park aantreffen, door het water sluipend, en soms een met een visje in de snavel. Ik vind het leuk om ze heel geduldig te zien jagen. Als ze een prooi in het oog hebben wordt de hals ineens heel lang. Als ze toeslaan is het vaak prijs. En soms kunnen ze hun geluk bijna niet op.

Reigers nestelen  trouwens gewoon in bomen.
Reiger op weg naar zijn nest?
 En na al het onaardigs wat ik over reigers gezegd heb, dit is toch zo wel weer een heel fraai exemplaar.                      
Met de goede belichting is ie toch ook wel weer mooi


En voor al die mensen waarvoor dat blauwgrijze niet zo hoeft, nog een fraai herfsttafereeltje.
Herfstige koolmees

Ik houd het hierbij, tot een volgende keer.