De laatste van dit jaar

Zoals ik al schreef in mijn vorige post, zag ik aankomen dat ik deze dagen weinig zou bloggen. Nou hebben dat soort uitspraken ook altijd wel iets van een self fulfilling prophecy; ik doe zelden tevergeefs een beroep op mijn innerlijke luilak. Maar ook het weer en focus op andere zaken speelde wel degelijk een rol. Fotografie betekent zoiets als 'schrijven met licht' en dat licht ontbreekt de laatste dagen/weken regelmatig.

Maar goed, genoeg over uitvluchten. Want op de valreep is er toch weer wat bijzonders te melden. Zodat ik nog een kort blogje kan vullen.

Grote zilverreiger

De grote zilverreiger heb ik in ons park nog niet eerder gezien en al helemaal niet gefotografeerd. Op zich is het een ideale vogel voor de ongeoefende vogelaar. Hij/zij is groot, en juist op dit soort grauwe dagen lijkt het wit bijna op te lichten tussen alle somberheid.

En in vlucht

Dit exemplaar moest weinig van mijn aandacht hebben, toen ik mijn grote boze oog op hem richtte ging hij er snel vandoor. Maar ook tegen het grijs van de hemel leverde het heldere wit een prachtig plaatje op.

Studie in half tonen met geel/oranje

Zilverreigers komen trouwens in drie maten (S, M en L). Als je er in Nederland eentje ziet, is dat meestal de grote. De middelste komt hier eigenlijk helemaal niet voor. De kleine zou in principe ook kunnen, maar is echt een stuk kleiner. De grote zilverreiger is ongeveer even groot als een blauwe reiger, maar heeft een, nog, langere nek.

Grote zilverreiger met twee blauwe reigers

Grote zilverreigers hebben het grootste deel van het seizoen een gele snavel. Tijdens de paartijd wordt die een stuk donkerder. Kleine zilverreigers hebben altijd een donkere, vrijwel zwarte, snavel.

Voor de rest zie ik deze tijd opvallend veel spreeuwen in ons park. Vorige jaren waren die er volgens mij veel minder. Ik heb geen idee waarom ze zich nu hier verzamelen.

Heel veel spreeuwen in een boom

Van wat dichterbij zijn het trouwens best mooie vogels, vind ik.

Spreeuwen in winterkleed op de grond

Ondanks dat het de laatste tijd wat meer regent, is het nog steeds treurig gesteld met de waterstanden in ons park. Ik hoop dat ik u de volgende keer daar beter nieuws over kan melden. Dat is dan in 2019, dus we hebben nog even de tijd.

Ik wil iedereen prettige feestdagen en een goed begin van het nieuwe jaar toewensen. Ik meld mij hopelijk weer in de tweede helft van januari. Tot die tijd kan ik iedereen alleen maar aanraden om zelf te blijven kijken, je weet nooit wat je tegen het lijf loopt. 

Tot een volgende keer.