Deze tijd staat in het teken van de voortplanting en behalve pullen (ja, dat woord bestaat echt, het betekent kuiken dat nog niet kan vliegen) levert dat nog van alles op. Het pluizige spul komt straks in beeld, maar eerst wat anders.
Meerkoeten zijn zo algemeen dat ik normaal gesproken niet zoveel aandacht aan ze besteed. Ik ben ook wel gewend dat ze aardig kunnen kibbelen. Maar deze keer ging het verder dan dat. Ze leken elkaar echt naar het leven te staan.
 |
| Mattende meerkoet die poogt een soortgenoot te verzuipen |
Het zag er echt uit als een gevecht op leven en dood. En eigenlijk ook wel spectaculair.
 |
| Spectaculair gespetter (de rechter meerkoet heeft veertjes van zijn belager in de snavel) |
Ik heb thuis geprobeerd uit te vinden of meerkoeten elkaar ook soms echt afmaken, maar daar kon ik geen rapporten van vinden. Dus uiteindelijk zal het allemaal wel meevallen.
 |
| Vechten lijkt zelfs zo populair dat hier ook maar een derde gaat meedoen |
Het lijkt vooral te gaan om de beste broedplekken. Meerkoeten komen in groepen de winter door, maar als het tijd is om te gaan broeden, zitten ze elkaar net te veel op de lip. En voor polderen is in de natuur dan even net geen tijd.
Uiteindelijk gaat het natuurlijk om krijgen van nageslacht. Vorige keer had ik een plaatje van Nijlganzen met kuikens, die trouwens alweer een aantal weken oud waren. Deze keer futen.
 |
| Fuut met jong op de rug die gevoed wordt door partner |
|
Ik ben altijd blij als ik een fuut met jongen (of een jong) op de rug zie. Deze waren nogal ver weg, maar als goedmakertje was mooi te zien hoe beide ouders hun bijdrage leveren in het grootbrengen van hun kroost.
Er zijn ook jonge eendjes.
 |
| Zeer jonge eendjes |
Een ander gevolg van alle voorjaarshormonen is vogelgezang. Ik vind dat wel handig, dan heb je net iets meer kans om een vogel te betrappen. En soms levert dat voor deze blog weer een nieuwe soort op.
 |
| Zingende heggenmus |
Hij zat wat ver weg, en hij was zo weer weg, maar ik ben er vrij zeker van dat deze foto een heggenmus laat zien. Dat kan het voordeel van fotograferen zijn.
Soms helpt fotograferen niets.
 |
| Fitis? (of toch een tjiftjaf?) met nestmateriaal |
Bovenstaand vogeltje was welopgevoed, en wist dat je met volle snavel niet mag zingen. Alleen weet ik nu niet wie hij was. Het verschil tussen een fitis en een tjiftjaf kan ik alleen maar horen. Omdat ik op die plek wel een paar keer een fitis meende te horen, gok ik dus daar maar op. Maar eerlijk gezegd, volgens het boekje heeft een tjiftjaf donkerder pootjes dan een fitis, en deze lijkt wel heel donkere pootjes te hebben. Dus wie het weet mag het zeggen.
Een goede opvoeding is niet altijd een voordeel...
En dan nog een laatste eerste voor mijn blog in dit park.
 |
| Kievit |
In het verleden was er al eens een
kievit in mijn blog voorbij gekomen, maar dat was buiten mededinging. Toen ging het om een paar op een braakliggend terrein in het Parkforum (naast het Silver Forum gebouw). Dat terrein wordt inmiddels bebouwd en het kievitenpaar heeft hun huisvesting dus moeten opgeven. Op zich is dat jammer want die kieviten hebben daar toch een aantal jaren gebroed. Maar misschien vinden ze nu wel een prettig plekje op een wei in ons park.
Het is ze van harte gegund.
Tot een volgende keer.
