zondag 11 augustus 2019

Van alles wat

We zitten alweer in het tweede deel van de zomer, en mijn productiviteit laat nog steeds wat te wensen over. Maar goed, het is wat het is. De bijzondere observaties blijven een beetje uit en het kost me de laatste tijd meer moeite om aardige plaatjes voor u te vinden. Hoewel ik straks toch weer twee nieuwe soorten te melden heb. Ook het park heeft het moeilijk. De koeien zijn verwijderd omdat ze daar met gevaar voor eigen leven stonden. En het watergebrek blijft een probleem. Er valt af en toe wel een buitje, maar het is bij lange na niet genoeg om de vijvers bij te vullen.
Eenden op een drooggevallen duiker
Maar goed, laten we ons op het positieve nieuws richten. Zo geeft het echtpaar Nijlgans met blijdschap kennis van alweer een nieuw nest.
Knabbelende Nijlganzen
En ik heb dus toch weer twee nieuwe soorten (als in 'nieuw voor deze blog') te melden. Zanglijsters zijn algemene vogels, maar toch had ik ze niet eerder in het park gezien. En ook dit exemplaar was haast niet te zien in de schemering in een bosje. Gevolg: veel te weinig licht voor een goede foto.
Zanglijster in de schemering
Maar met wat grof geweld heb ik er toch nog iets herkenbaars van weten te maken, zodat ik mijn observatie met u kan delen. Ik denk tenminste dat dit een zanglijster is, het zou ook een grote lijster kunnen zijn. Maar de vlekken op de borst van de zanglijster hebben meer de vorm van pijlpunten, terwijl die van de grote lijster rond van vorm zijn. En de zanglijster is algemener. De grote lijster is natuurlijk ook groter, maar als je even iets heel vlug in een bosje ziet, heb je daar niet zoveel aan. (Wat dat betreft zijn opgezette vogels toch wel een stuk gemakkelijker te determineren; en anders heb je altijd nog het naamplaatje op de sokkel.)
Voor wie zelf een determinatiepoging wil doen: De site van de Vogelbescherming geeft veel informatie, en daar vind je ook een link naar de grote lijster.

Die andere nieuwe was ook al geen gemakkelijke observatie, en zo mogelijk nog een minder goede foto, maar toch..
Een boomklever
Het zijn mooie vogeltjes die langs stammen op en neer lopen. De vogel op de foto heeft zijn kop naar beneden, wat heel typisch voor een boomklever is. Een boomklever had ik wel eerder gezien, maar ik vind ze o zo moeilijk te fotograferen. Altijd al weg, voordat ik mijn lens de goede kant op kan laten wijzen.

Deze pimpelmees had wat dat betreft net wat meer gevoel voor pose.
Pimpelmees
Zelfde stam, zelfde kleuren, zelfde houding, maar toch een veel prettiger plaatje. Tja, je hebt het, of je hebt het niet. Maar misschien kan deze mees toch eens wat tips geven aan die boomklever.

En ook deze merel had een mooi plekje tussen de boterbloempjes (?) gevonden.
Merel man tussen de bloempjes
Een aardige observatie van een andere soort, het lijkt er op dat 'onze' reigers een dak van een van de grote bedrijfsgebouwen als favoriete hang-out geadopteerd hebben. Tegenwoordig zie ik bijna altijd reigers daar op dat dak zitten, en zeker 's avonds ook meer dan 1.
Blauwe reiger op dat dak

Bij de kokmeeuwen kondigt de winter zich alweer aan. Ze verliezen de zwarte kop die bij hun zomertooi hoort. Nu zijn kokmeeuwen daar ook wel vlug mee, ze kunnen in januari hun zomerkleed alweer hebben.
Kokmeeuw in  vervagend zomerkleed

Maar goed, het is nog geen winter, er zijn nog volop zwaluwen ook al is het was rustiger bij de oeverzwaluwwand.
zwaluwschaduw met oeverzwaluw
 En eindelijk een redelijk goed zich op de oeverloper.
Oeverloper
 Ik heb hem al zo vaak geprobeerd te fotograferen. Echt dichtbij kom je nooit, maar met deze foto in gedachte moet iedereen hem toch kunnen herkennen.

Ik beloof u dat ik u voorlopig niet meer zal lastigvallen met oeverlopers. Waarmee dan wel, zal de volgende keer blijken. Ik hoop dat u dan toch ook weer even over mijn schouder wil meekijken.

Tot dan.