Vals spel

Deze keer een andere blog dan gewoonlijk. Ik ben mee geweest met een vogelreisje naar de Farne eilanden. Daar heb ik foto's gemaakt waarvan ik er een paar met u wil delen. Dus iedereen die alleen geïnformeerd wil worden over park Meerland kan hier afhaken.

Papegaaiduikers

U bent er nog? Dan eerst wat over de Farne eilanden. De Farnes is een eilandengroep aan de oostkust van Engeland, net ten noorden van Newcastle. Het bijzondere aan deze eilanden is dat er rond deze tijd grote groepen zeekoeten, alken, Noorse sterns en papegaaiduikers broeden. Het is een reservaat, en als bezoeker mag je zeker niet overal komen, maar er blijft genoeg over.

Om dan maar meteen met de schattigste vogeltjes te beginnen, op sommige delen van de eilanden broeden duizenden papegaaiduikers in holen(!).

Papegaaiberkduiker bij hol

Papegaaiduikers hebben een grappig broedritueel. Zoals gezegd, ze broeden in holen. En als de eieren uitkomen blijven de jongen in dat hol zolang de ouders hen voeden. Maar op een mooie dag vertrekken alle ouders ineens. In de daarop volgende nacht vliegen de hongerige jongen uit. Papegaaiduikers zijn niet erg groot, flink kleiner dan onze eend, en de jongen zijn dan ook een makkelijke prooi. Maar blijkbaar lukt het op deze manier toch om voldoende jongen groot te brengen.

Papegaaiduiker in vlucht

Op dezelfde eilanden broeden Noorse sterns. Noorse sterns lijken erg op onze visdiefjes en delen ook het felle verdedigen van hun nesten. De paden voor bezoekers van eilanden komen hier en daar vlakbij de nesten en sterns vallen zonder enige angst iedereen aan die ze uit de buurt van hun nest willen hebben. Daarbij pikken ze en schijten ze op hun -vermeende- belagers.

Noorse stern in de aanval

Hoofddeksels zijn een noodzaak. Mensen die dat vergeten, lopen bloedende hoofdwonden op. Maar behalve dappere zijn het ook mooie, scherpgesneden vogeltjes.

Geringde Noorse stern

Een andere soort die daar ruim vertegenwoordigd is, is de kuifaalscholver. Een beetje de rock-and-roll versie van onze scholver, zal ik maar zeggen.

Hoe deze vogel aan z'n naam komt is niet zo moeilijk te raden

Ook van deze vogel konden we heel dicht bij sommige nesten komen, en er waren er al met jongen.

Kuifaalscholver met een ei en twee heel jonge aalscholvertjes

Aalscholvers zijn in onze ogen niet altijd moeders mooiste.

Niet in alle opzichten een schoonheid

Zeekoeten zijn misschien wel de meest voorkomende vogels op de eilanden.

Zeekoeten

Van die zeekoeten is ongeveer 10% gebrild. Afgezien van de bril is er geen verschil tussen die zeekoeten en gebrilde zeekoeten worden dan ook niet als een ondersoort gezien.

Gebrilde en gewone zeekoeten

Op de Farnes broeden ook veel alken.

Schijnbaar tevreden alkenpaartje

Jan van Genten waren er ook maar die hebben we niet op de grond gezien.

Jan van Gent in de vlucht

Ook wel bijzonder waren de Noorse stormvogels. Er broeden er daar niet zo veel van. Uiterlijk hebben ze veel weg van meeuwen, maar ze zijn helemaal niet verwant.

Broedende Noorse stormvogel

Tenslotte nog even een eidereend. Vooral de mannetjes zijn bijzonder met de groen halsvlek.

Meneer eidereend met groene halsvlep

 Wat uiteindelijk overheerst is de indruk van gigantische vogelrijkdom. En de vele vogelliefhebbers die dat aantrekt.

Vogels en vogelaars

Ik hoop dat u er een beetje plezier aan beleeft heeft. De volgende keer is er weer een gewone blog. Tot dan.