Algarve

U heeft het ondertussen wel begrepen, de fut is er een beetje uit bij mij en het park. Helaas, het is niet anders. Misschien verandert dat ook wel weer eens. Maar ondertussen zijn wij naar de Algarve op vakantie geweest. En hoewel dat niet gedacht was als een vogelreis is dat er toch wel eentje geworden. Met zoveel aardigs en soms bijzonders dat ik de behoefte voel om dit met u te delen. Mensen die alleen geïnteresseerd zijn in parkvogels kunnen deze blog dus overslaan. Maar voor hun was de titel ook al een weggevertje.

Wij zaten in de buurt van Faro. Daar is het Ria Formosa natuurpark, het estuarium van de Formosa rivier. Daarover later meer, maar eigenlijk was er ook al een boel te zien op het terrein van ons appartementencomplex(je). Om maar met de deur in huis te vallen, een van de eerste vogeltjes die ik daar fotografeerde, kon ik eerst absoluut niet thuis brengen.

Sint Helenafazantje

Want wie dacht er nu meteen: 'Sint Helenafazantje'? Als er iemand was die dat al wist, dan was dat misschien omdat hij/zij dit vogeltje kent uit een Nederlandse volière. In de Algarve is het een wilde vogel, al gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat de populatie daar waarschijnlijk ook ontstaan is door ontsnapte volièrevogels. Dit fraaie vogeltje komt oorspronkelijk uit sub Sahara Afrika. De Nederlandse naam is trouwens ook nog wel grappig: de eerste Nederlandse observaties van dit vogeltje zouden zijn geweest op het eiland Sint Helena. Ook daar komt deze vinkachtige van nature niet voor maar is waarschijnlijk geïntroduceerd door/in het gevolg van de verbannen Napoleon Bonaparte. Niettemin, 'Sint Helenafazantje' klinkt toch als een veel mooiere observatie dan het Engelse 'Common Waxbill', dus het misverstand is toch ergens goed voor.

Nog een Sint-Helenafazantje

In die tuin zat ook allerlei ander klein grut, dat ik helaas over het algemeen niet goed genoeg te zien kreeg om te determineren. Gelukkig kwamen er ook blauwe eksters voorbij. 

Blauwe ekster

Minder bijzonder, maar toch ook mooi.

We zijn een paar keer via publieke paden het natuurpark in geweest. Een vogel die daar zeer algemeen is, is de kleine zilverreiger. 

Twee kleine zilverreigers

Bovenstaande plaatje vond ik wel mooi, maar eigenlijk zie je ze vooral zo:

Een kleine zilverreiger

Zoals je in zo'n gebied kan verwachten, zie je er allerlei steltlopers. Die kunnen sowieso wat op elkaar lijken, en in deze tijd van het jaar tonen de verschillen nog wat kleiner. Dus iedereen die het met mijn determinatie niet eens is, laat het weten. Ik leer graag bij.

Eerst iets bijzonders waar ik wel redelijk zeker van ben, ook al is de foto niet om over naar huis te schrijven.

Verre visarend

Dit was zo'n beetje de eerste vogel die we zagen toen we bij een soort meer aankwamen. Ik zag iets tamelijk groots vliegen en dacht aan een of andere meeuw. Niet dat zo'n arend daar nou speciaal op lijkt, maar je verwacht niet meteen iets bijzonders te zien. Voordat ik en mijn camera wakker waren was hij/zij alweer een stuk verder aan het vissen. Maar uiteindelijk kon ik toch nog een paar verre foto's maken. Daarvan is deze de meest karakteristieke. Ik geef toe dat de foto niet super overtuigend is, maar gecombineerd met het gedrag heb ik weinig twijfels. Volgens mijn boekjes broedt de visarend niet in dit gebied, maar het is goed voor te stellen dat hij het als passant daar toch wel naar zijn zin heeft.

Maar dit is dus voor mij een probleemgevalletje.

Oeverloper

Ik denk dat dit een oeverloper is. Het opvallendste kenmerk is dat zijn witte buik doorloopt tussen de bruine vleugel en borst. Maar wat moet ik hiermee?

Witgatje?

Deze heeft niet die specifieke witte scheiding tussen vleugel en borst, en ook de staart lijkt wat anders. Wel op bijna dezelfde plaats gefotografeerd en vergelijkbaar qua gedrag. Als iemand weet te melden dat dit toch bijvoorbeeld een oeverloper met nog wat juveniele kenmerken is, dan geloof ik dat ook.

Rosse grutto?

En ik denk dat dit een rosse grutto is. Wederom niet helemaal zeker. Ik kan wel verklappen dat de snavel van deze vogel veel langer is dan van beide bovenstaande. Maar het winterkleed is veel minder informatief en ook niet erg ros. 

En tenslotte dit zoekplaatje.

Van alles

Toen ik dit deze foto maakte was ik vooral onder de indruk van de vogelrijkdom op een roestige steiger. Toen ik later nog eens goed keek had ik spijt dat ik niet ook een paar keer verder had ingezoomd. Hieronder een fragment omdat bovenstaande foto in mijn blog een gereduceerde resolutie heeft.

wulpen, steenlopertjes en sternen

De wulpen zijn goed te herkennen aan hun kromme snavels. Het zouden eventueel ook nog regenwulpen kunnen zijn, maar die komen ook daar veel minder voor. De kleine vogeltjes met een helder witte buik en bijna zwarte vleugels zijn waarschijnlijk steenlopers. Ik kon geen andere gelijkende soorten vinden met zo'n groot contrast tussen buik en vleugels. De sternen zijn niet goed in beeld. Ik vermoed dat het visdiefjes zijn, omdat dat zo'n algemene soort is.

Gelukkig zijn er dan altijd nog eendjes. Zoals ik wel vaker heb gemeld zijn eenden ideaal voor de zwakkere vogelaar. 

Krakeend

Moeten ze wel een beetje gunstig in het licht zitten. Dat deden ze hier niet, maar over deze krakeend heb ik weinig twijfel.

Paartje slobeenden?

Door het tegenlicht en de houding heb ik geen goed zicht op de karakteristieke snavel als het een slobeend zou zijn. Maar ik ben er toch wel redelijk van overtuigd dat het hier om slobeenden gaat. Het alternatief is een of andere hybride, die bij eenden ook in het wild wel voor schijnen te komen.

Zo, dat was weer hard werken voor deze vogelaar. Ik ben bang dat ik weer aan vakantie toe ben. 

Tot een volgende keer!