zondag 4 december 2016

If you can't be with the one you love...

Love the one you're with.

Crosby, Stills, Nash and Young zongen het. En ze hadden een punt. Ook bij het vogelen. De bijzondere vogels blijven een beetje uit. Daar kan je over treuren, maar misschien moet je (ik) gewoon extra waarderen wat er wél is. Dus deze keer gaan we een beetje op herhaling.

Op zich zijn koolmezen al honderdduizend keer gefotografeerd. Maar in het park lukt het me om de één of andere reden maar slecht. Als ik dan weer zo'n fotogeniek vogeltje redelijk heb vereeuwigd ben ik toch weer blij.
Zo'n koolmees ziet er extra knuffelbaar uit als ie z'n veren heeft opgezet voor de kou
De kou zorgt ook wel weer voor speciale plaatjes. Wie mijn ontboezemingen op deze plaats al wat langer volgt, zal ondertussen wel weten dat ik niet bijzonder geïnspireerd word door meeuwen. Maar zo op smeltend ijs hebben zo ook wel wat.
Kokmeeuw, in winterkleed, met koude voeten
En soms is iets dat zo gewoon lijkt, dat misschien wel helemaal niet.
Wilde (?) eenden
In het blad van de Vogel Bescherming Nederland (aanrader voor wie van vogelfotografie houdt) staat deze keer een artikel over de achteruitgang in de wilde eendenstand. Sinds de jaren '80 zijn ze met zo'n 30% afgenomen. Over de verklaring bestaat geen zekerheid. De specialisten denken aan een combinatie van meer natuurlijke vijanden voor de jongen, en minder voedsel. De jongen voeden zich vooral met insectensoorten die het moeilijk hebben. En zo komt de eend dan in het rijtje van vogels, met als grote voorbeeld de huismus, die je voor vanzelfsprekend aanneemt maar die het moeilijker krijgen. Of je bij zulk nieuws brandbrieven naar de krant stuurt of 'panta rhei' denkt, ligt aan je inborst. Maar waarderen wat je nu hebt, kan nooit kwaad.
Een sfeervol plaatje met eendjes als 'ijsvogels'
Ganzen doen het voorlopig nog meer dan goed. Die weten dan ook wanneer ze hier moeten zijn en wanneer ze weer weg moeten wezen.
Grazende grote Canadese ganzen
Vorige week aten ze zich nog het buikje vol op de koeien wei. Ondertussen zijn ze samen de koeien vertrokken naar betere oorden.

Blijven kijken dus. Want voordat je het weet, is het er niet meer. Voor eventjes of voor altijd, wie zal het zeggen.




1 opmerking:

Little_Ghost zei

Die grazende zwarte gans met witte streep zie je maar zelden. Valt met name op in de lucht als (net als de aalscholver in het volgende bericht) zijn behoefte doet... ;)