Stront van de dijk

Ik weet dat ik lang geklaagd heb over het gebrek aan water in ons park, maar ik beloof dat ik daar voorlopig even mijn mond over zal houden. We kunnen ondertussen veilig spreken van een overschot. Terwijl ik dit schrijf regent het stront van de dijk, zoals mijn moeder wel eens zei. En dat heeft het de laatste weken wel vaker gedaan. Het gevolg is dat er weinig fotomomentjes voor mij de laatste tijd geweest zijn. En die keren dat ik wel op pad ging was er niet zo heel veel bijzonders.

Maar ook weer niet niets want ik heb toch weer een nieuw vogeltje voor u.

Een koperwiek

Deze koperwiek zat behoorlijk ver weg, en ik heb hem later niet meer gezien, maar het is er onmiskenbaar een. Koperwieken broeden niet of zelden in Nederland. Maar in de winter trekken ze vanuit Scandinavië deze kant op en verder naar het zuiden. Aangezien de gehele Europese populatie op 40 miljoen wordt geschat, is de kans redelijk groot dat je ze hier ook eens tegen het lijf loopt (lees: in de verte ziet). Het is dus wel een redelijk algemene wintergast. De koperwiek dankt z'n naam aan de koperkleurige onderkant van zijn vleugels maar ook z'n flanken zijn koperkleurig zoals te zien is op de foto.

Ook het ijsvogeltje heb ik weer een paar keer gezien. Fotograferen lukte niet erg goed. Maar om te bewijzen dat ik niet jok, toch onderstaande foto.

IJsvogeltje tussen de takken

De halsbandparkiet is niet nieuw, maar deze keer kon ik hem net iets beter op de beeldsensor krijgen.

Meneer halsbandparkiet

Hij heeft een zwarte halsband dus het is een meneer. (Mevrouw heeft een helder groene halsband die niet erg opvalt tussen het overige groen van haar veren.) Volgens mij houden halsbandparkieten niet meer van regen dan mensen, want de laatste tijd zie ik ze niet meer. Maar het zou me niet verbazen als ze weer opduiken als het weer wat verbetert. Dat ze voorlopig even een veilig heenkomen zoeken kan ik ze niet kwalijk nemen.

Voor de quiz 'Waaraan denkt de reiger?' vandaag onderstaande foto. 

Melancholieke blauwe reiger

Bij een foto als deze vraag ik me altijd weer af hoe de blauwe reiger aan zijn naam is gekomen. Grijze reiger is een meer voor de hand liggende naam. Bonte reiger had voor mij ook wel gemogen. Het antwoord op de quizvraag is trouwens vast 'Vis', maar het is leuker om hem iets diepzinnigers toe te dichten.

De aalscholvers zijn andere viseters die vaste bewoners van ons park zijn.

Aalscholver in karakteristieke pose als hij zijn vleugels laat drogen

Ik vond het aardig plaatje om dat het zo'n karakteristieke houding van een aalscholver is. Als je dit silhouet ziet, weet je eigenlijk al zeker dat het om een aalscholver gaat, ook al kan de je de vogel nog helemaal niet zien. 

En dan nog dit.

trappelende kokmeeuw

Ooit, toen ik nog klein was, hebben ze mij bij biologie uitgelegd dat dieren instinctief gedrag vertonen, en daarmee verschillen van mensen die zelf hun gedrag verstandig kiezen. (Ik neem aan dat duidelijk is dat dit lang voor de opkomst van de sociale media speelt.) Als typisch voorbeeld werden meeuwen aangehaald, die op natte grond trappelen om wormen naar boven te krijgen. Wormen schijnen dan naar boven te komen omdat die weer denken dat het regent. Je kan bewijzen dat dit geen intelligent gedrag is (hoewel het best slim is, ik zou er niet op komen) door diezelfde meeuw op een schaaltje met een natte boterham te zetten. De meeuw gaat ook trappelen terwijl hij toch zou moeten weten dat er in een natte boterham helemaal geen regenwormen wonen. Domme meeuw!

Enfin, dat trappel-gedrag had ik eigenlijk zelf nog nooit bewust waargenomen. Tot nu dus. En aangezien er op dit moment veel natte grond en meeuwen in ons park zijn, ziet u dat misschien ook eens.

Tot slot een heel lelijk familie portret.

De familie muskuseend

Maar ja, wie zijn wij om te oordelen...

En met deze brandende kwestie laat ik u. Tot een volgende keer.