zaterdag 4 maart 2017

Passanten

De meeste vogels kunnen goed vliegen, maar tegen een storm kunnen ze moeilijk op. Na een periode van harde wind loont het dan ook de moeite om goed op te letten. Na storm van zee vertonen zeevogels vertonen zich ineens aan land en kustvogels zich in het binnenland. En zo kon je na de harde wind van vorige week brandganzen in ons park zien.
Links brandganzen, samen met een paartje grote Canadese ganzen ter vergelijking
Brandganzen zijn wat kleiner dan onze grote Canadese ganzen. Volgens het boekje zoeken ze graag andere ganzen op, en het doet mij plezier u mede te delen dat deze brandganzen het boekje gelezen hebben. Ze trokken braaf achter de Canadezen aan. De brandgans is in Nederland een zeldzame broedvogel; de meeste die wij hier zien broeden op Nova Zembla. Die populatie overwintert vooral in het Nederlandse kustgebied. En na een stormpje dus even op onze wei. Je moet respect hebben voor die vogels die zo weer naar Nova Zembla vliegen. Een gans is dan niet perse een heel kleine vogel, maar het is ook wel een grote wereld en een lange reis.
Brandganzen die een dansje oefenen (let u op de iets gelige kop)
Ondertussen zijn ze bij ons alweer weg.

Voor de vaste lezers zal het bekend zijn dat ik geen groot liefhebber ben van meeuwen, maar soms is er zelfs iets leuks te zien aan onze kokmeeuwen. Ondanks dat het weer nog niet erg lenteachtig is, kondigen zij betere tijden aan. De eerste tonen alweer hun zomerkleed.
Kokmeeuw in zomerkleed, vooral herkenbaar aan de zwarte kop
Niet dat ze het allemaal al tijd vinden. Onderstaand groepje stond met de kop in de wind te koukleumen, en pas twee waren bezig zich te verkleden.


Kokmeeuwen in de wind
Ondertussen is er ook alweer een paartje scholeksters terug.
Een paartje scholeksters is ook weer terug, en loopt hier in de regen (zie de druppeltjes op hun rug)
Dit jaar heeft u een foto van een vliegende scholekster te goed. Dan zie je ineens hoe prachtig ze getekend zijn.

Compositie van gele veertjes en verzinkt staal
En nog even een foto van een koolmeesje dat mooi zat te kleuren op een verzinkt hek. Zo zie ik het graag: natuur die gebruik maakt van wat de mens biedt, en dat dan nog esthetisch verantwoord.

Dat u het weer weet.




Geen opmerkingen: