maandag 15 januari 2018

Magere tijden

Ik hoop natuurlijk dat u reikhalzend naar mijn berichtjes uitkijkt, maar ik vermoed dat dat wel meevalt. En als dat laatste het geval is, geef ik u groot gelijk want ik laat het schromelijk afweten. Ter verontschuldiging, ik ben ook wat dagen op pad geweest of anderszins indisponibel. En vooral, voor fotografie heb je licht nodig, en dat ontbrak er de laatste tijd nogal eens aan.
Maar goed, hierbij toch weer mijn bescheiden oogst van de laatste tijd.

Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb hier een raadplaatje. Ik zie hier de achterkant van een gewone wilde eend (woerd) en een ander eendje? Het zwart/wit doet nog het meest aan een kuifeendje denken.
Woerd en ?
Maar dat is dan wel een vreemd koppel. Ik wilde de beestjes ook niet storen om ze van een andere kant te kunnen bekijken. Wie het weet mag het zeggen. De mooiste oplossing wacht eeuwige roem op dit blog.

Op zich niet een bijzondere observatie, maar niet een van de vaste bewoners van ons park, is deze grauwe gans.
Grauwe gans

Hij/zij houdt zich op bij de groep grote Canadese ganzen die het blijkbaar allemaal wel best vinden.

En als de echt opzienbarende observaties uitblijven moeten we het met het niet opzienbarende. Zoals deze keer twee mezen.
Een fraaie koolmees


En een zeker zo fraaie pimpelmees.


Die meesjes zijn natuurlijk niet bijzonder, maar zo'n pimpelmeesje op fraaie bemoste takken in een winterzonnetje is gewoon een prachtig plaatje. Vind ik. Zeer alledaags, maar ik word toch altijd weer even blij als je ze zo mooi in een zonnetje ziet. Ik blijf me erover verbazen dat zo'n klein bolletje op eigen kracht een winter kan overleven.

De meeste reigers lijken dezer dagen ook een beter heenkomen gezocht te hebben, maar eentje zie ik toch wel regelmatig.

Blauwe reiger

Met het idee dat ik de komende tijd hoop toch wel wat frequenter te berichten, als ik tenminste wat daglicht kan vinden, houd ik het hier voor deze keer bij.

Tot een volgende keer.


Geen opmerkingen: