IJsnieuws

Waar ik in de vorige post bang voor was, is in de afgelopen week een beetje gebeurd. Een koude periode terwijl de natuur (lees: de vogels) zich al rijk aan het rekenen was met een vroeg voorjaar. Uiteindelijk lijkt het met de vorst allemaal nog wel mee te vallen. Er bleef voldoende open water en het is niet zo lang echt koud geweest.

Zo'n koude periode zorgt soms ook voor interessante passanten, maar daarover later. Ook de beelden zijn mooi of grappig. Een ontboezeming: ik heb, daarnaar gevraagd,  wel eens gezegd dat ik wel een eend wilde zijn. Want eenden kunnen vliegen, zwemmen en lopen. Een fuut was volgens die redenering nog beter geweest, want die kan ook nog duiken. Aan de andere kant, futen zijn niet van die geweldige lopers, zeker niet op een gladde ondergrond.

Fuut op glad ijs

Bovenstaande fuut had echt de grootste moeite overeind te blijven op het ijs en maakte daar een koddig nummer van. Eigenlijk had ik hier een filmpje van moeten maken.

De eenden duiken in de kou vooral weg in hun veren, en balanceren schijnbaar moeiteloos op 1, koude, poot.

Het ziet er zo koud uit, maar ze gaan toch niet op de kant zitten

Maar goed, zoals ik al schreef, geeft verandering van weer ook vaak verandering van vogels. Dit keer zag ik een onbekend vogeltje dat, toen ik er aan kwam, er als een speer vandoor ging over het water. Daarbij ook een paar keer duikend.

Ra ra, wat is dit?

Het beestje bleef schuw, maar ik kon hem (m/v), of zijn partner, ook een keertje in rust fotograferen.

Een dodaars in winterkleed

Hij bleef te ver weg voor een mooie foto, maar het is dus een dodaarsje. Een dodaars is een kleine fuut. Maar zeker in winterkleed toont hij heel anders. En ik ben dus weer blij met een bijzondere passant.

Wat ik ook heel leuk vond om te zien, is dat er weer wintertalingen in ons park bivakkeren. Er zag er een kleine tien, op een oever in een flauw zonnetje.

Klein maar mooi, zo'n wintertaling

Het is geen nieuwe observatie, want vorig jaar had ik ze hier ook al eens gezien, maar het is toch mooi dat ze weer terug zijn gekomen. En naar het lijkt zelfs met meer.

En ook de vaste bewoners blijven leuk om naar te kijken.

Jagende reiger

En ja, hij heeft een heeel klein visje

Dus sluit ik tevreden af. Want ik blijf het leuk vinden als ik een bijzondere observatie met u kan delen. Wat ik dan ook een volgende keer weer hoop te doen.

Tot dan.