Joepie 2

Tijdens mijn wandelingen door ons park heb ik al een tijdje het idee dat ik het eens, of wat meer, moet hebben over de vogels die ik de laatste tijd niet meer zie. Mijn grote overzicht telt ondertussen bijna 60 soorten. (Ik werk dat regelmatig bij, u vindt het onder 'Welleke dan?' rechtsboven als u dit bekijkt op een wat groter scherm.) Van sommige vogels weet je eigenlijk van tevoren dat het geen blijvertjes zullen zijn. De fraaie Carolina eend die ik in 1 van mijn eerste blogs tegenkom, hoort helemaal niet in Nederland en is dus vast een ontsnapte siervogel die het waarschijnlijk zonder hulp niet redt. Ook zijn er erkende passanten, zoals de kuifeendjes die hier een paar weken gebivakkeerd hebben en toen weer verder getrokken zijn. Kuifeenden zie je op allerlei plaatsen in Nederland, maar blijkbaar is ons park het niet helemaal voor dit fraaie vogeltje. Kan gebeuren.

Het weinige water in ons park gaat ook kwalitatief achteruit

Maar eigenlijk maak ik me soms wel zorgen over de vogels die tot de min of meer vaste bewoners gerekend kunnen worden en dan ineens verdwijnen. Ik denk bijvoorbeeld aan de aalscholvers die ik al een tijdje niet meer zie. En ook de futen zijn hem gesmeerd. Ik hoop en verwacht dat ze zich op den duur wel weer zullen melden, maar je krijgt toch het idee dat het in ons park voor veel vogels op dit moment niet goed toeven is.

En toen was daar ineens toch weer een ijsvogel.

IJsvogel

Toen ik met deze blog begon, hadden we een ijsvogelpaartje als vaste bewoners van dit park, maar de laatste twee jaar heb ik geen ijsvogel meer gezien. En toen ik hem de afgelopen week zag en ook nog kon fotograferen was dat voor mij dubbel geluk. Hij/zij was er vandoor voordat ik dichterbij kon komen, maar het ik ben toch heel blij met dit plaatje. Nu maar hopen dat dit de aankondiging is van permanente huisvesting.

Een jaar of zo geleden, was ik ook zo blij met de steenuiltjes in ons park. Ondertussen kom ik ze regelmatig tegen, en heb ik het er ook niet meer iedere keer over. Maar deze zat zo lekker in het avondzonnetje dat hij mij en mijn grote boze oog redelijk dichtbij verdroeg.

Steenuil in de avondzon

En verder moeten we dan maar zuinig zijn op de vogels die wel trouw blijven aan het park.

Waterhoen met jong

Waterhoentjes zijn wat bescheidener dan hun meerkoet-verwanten. En met hun felrode snavel met gele punt vind ik ze ook best mooi. Waterhoentjes schijnen ook 's nachts te vliegen. Dan vliegen ze misschien wel meer dan overdag, op zoek naar plaatsen waar ze kunnen wonen en foerageren. (Het is bekend dat vogels ook/vaak 's nachts vliegen. Maar welke vogels, en in hoeverre dat afwijkt van hun vlieggedrag overdag is vaak veel minder bekend. Het is gewoon lastiger te observeren.)

Een andere trouwe vogel is de blauwe reiger. En het blijft aardig om ze te zien jagen op een visje. Ze sluipen door het water om ineens toe te slaan. Als je ze een tijdje volgt, kan je aanvoelen wanneer dat gaat gebeuren. En dan wordt het bijna spannend. (U mag dit lezen als een aanmoediging om te blijven kijken als u een reiger bezig ziet.) Hoewel het tafereel ook voor deze blog niet bepaald nieuw is, vond ik onderstaande foto toch weer de moeite waard om met u te delen.

Toeslaande blauwe reiger

En hij heeft beet.

En hier was het om te doen

En dan nog een prijsvraag. Ik heb geen idee wat dit vogeltje is. Hij (m/v) was ook te ver weg voor een goeie foto. Onderstaande plaatje is nogal mishandeld om de kleuren wat te versterken. Hij lijkt er op dat er wat roods aan de staart zit, dus dat zou wijzen op een soort roodstaart. Heeft u een idee?

Zegt u het maar

Mensen met interessante ideeën zullen worden beloond worden met een eervolle vermelding en achtervolgd worden door mijn eeuwige dankbaarheid.

En met deze brandende kwestie houd ik ermee op. Tot een volgende keer.