Een mooi weerzien

Deze blog is ooit eens begonnen uit verbazing over de vogelrijkdom van ons park. Ik had al langer het idee dat als je zegt dat ergens niets te zien is, je eigenlijk niet goed genoeg kijkt. Of wat positiever geformuleerd, er is veel moois te zien als je maar goed kijkt. En hoewel ik dat dus al eerder bedacht had, werd ik toch verrast toen ik bij toeval -ik zocht een paar vogels om een nieuwe camera te testen- eens een keertje goed rondkeek in ons park.

En tot mijn verbazing lukt het nog steeds om u iets voor te schotelen wat me de moeite waard lijkt. Ik denk vaak dat we het zo'n beetje wel gehad hebben, maar dan zie ik toch weer iets bijzonders of iets dagelijks dat er toevallig heel mooi bij staat (en zo weer bijzonder wordt). Dat gezegd hebbende, maak me wel wat zorgen over de vogels in ons park. Er zijn tegenwoordig erg veel bouwactiviteiten rond het park; iedere projectontwikkelaar verkoopt hetzelfde uitzicht graag zo vaak mogelijk. En meer mensen in de wijk betekent ook meer mensen in het park. Daar kan je weinig op tegen hebben, het is de bestaansreden voor dit groen. Maar de combinatie van loslopende honden, bouwactiviteiten, hobbyvissers die het liefst hun auto naast hun visstek parkeren en de aanleg van een paviljoen hebben toch wel merkbaar invloed op de vogelstand.

Ik vind het leuk om te kijken naar hoe de natuur gebruik maakt van wat de mens toevallig in de aanbieding heeft. En ik hoop dat ons park die natuur mogelijkheden blijft bieden.

Enfin, aan de slag. Het is zeker niet alleen maar treurnis. Zo kreeg ik afgelopen week voor het eerst een putter echt goed voor mijn lens. Ik had putters natuurlijk al eerder gefotografeerd, maar zo mooi op kleur in het zonnetje was nog niet gelukt.

Een prachtig vogeltje toch, zo'n puttertje

Zo beeldvullend lijkt het nog heel wat, maar het is een klein lid van de vinkenfamilie en je kijkt er makkelijk overheen. Gelukkig attendeerde dit exemplaar mij luidkeels op zijn aanwezigheid. Omdat hij zo zat te zingen had ik even de kans hem te fotograferen. Meestal zie je puttertjes foeragerend in een in een groep, dan zijn ze super beweeglijk en voor een fotograaf een ramp.

Andere natuur die we in ons park aantreffen, leeft onderwater. En dat trekt weer vissers van allerlei soort aan. Sommige met hengels, andere met snavels. En er zit blijkbaar veel vis. Deze blauwe reiger haalde in de ongeveer tien minuten dat ik hem in de gaten hield, zeker drie visjes op.

Effe lunchen

En terwijl ik naar die reiger stond te kijken plonsde een klein stukje verder een visdief in het water, en ging er ook met een hapje vandoor.

Visdief met visje

Ook met het kleine grut gaat het weer best goed. Het is aardig om te zien hoe twee echtparen grote Canadese ganzen samen de wereld in de gaten houden terwijl de jongen lopen te grazen.

Broertjes en zusjes, neefjes en nichtjes bewaakt door ouders en oom en tante

Ook de meerkoeten hebben jongen, en dit leek een teder moment.

Het is dan niet de zoen van Harry & Meghan, het lijkt zeker zo liefdevol

Ik ben altijd verbaast over hoe de meerkoeten kuikens niet op hun ouders lijken. Alleen aan hun gedrag zie je dat ze echt wel bij elkaar horen.

Dit vond ik gewoon een sfeervol plaatje. Mocht u het niets vinden dan slaat u het maar over.

Peinzende (?) roodborst

En dan dit nog. De vorige keer meldde ik dat ik een oeverlopertje gezien had. Fotograferen lukte niet  en daarvoor in de plaats had ik een mooie paardenbloem. De oeverloper heb ik weer gezien maar toen ik met een omtrekkende beweging hem probeerde te benaderen, ging hij er als een speer vandoor.

Bewijsfoto van de oeverloper (Het plonsje achter hem is van het poepje dat ie deed terwijl hij vluchtte.)

Kortom, ik heb nog steeds geen goeie oeverloperfoto. Daarvoor in de plaats deze prachtige uitgelichte rododendron.

(Normaal gesproken maak ik eigenlijk altijd gebruik van beelduitsnedes,  omdat er anders te weinig vogel in beeld is, en moet ik vaak ook de belichting wat corrigeren. Deze bloem stond daar zo mooi, dat ik de foto zo uit de camera hier neerzet.)

Ik ga weer op zoek naar nieuwe beelden van vogels. En ik hoop dat u over mijn schouder blijft meekijken.