Oude en nieuwe bekenden

Het is ongeveer een maand geleden sinds ik u voor het laatst berichtte over ons park. De vorige keer was het qua gevoel vroeg voorjaar. De kou was net een beetje verdwenen, de wintertalingen waren net vertrokken naar noordelijke oorden. De nijlganzen hadden al jongen, maar die zijn altijd vroeg. Voor mijn gevoel was het nog echt overgangstijd. De meeste bomen hadden nog nauwelijks blad. En nu is het al bijna zomer. Dat weet ik omdat de oeverzwaluwtjes terug zijn. Nu weet ik dat 1 zwaluw geen zomer maakt, maar met 15 zijn we volgens mij toch lekker op weg.

Waarschijnlijk lastig te zien op een klein scherm, maar ik tel er dus 15

Ze zijn natuurlijk gewoon op zoek naar hun eten, maar het lijkt toch altijd een klein feestje in de lucht. Een beetje zo iets als een school dolfijnen op zee, maar dan in het klein. Ik zag ze bij de oeverzwaluwwand, maar ze leken me hun nesten nog niet echt betrokken te hebben. Dat gaat de komende weken vast gebeuren.

Nog een zoekplaatje (maar hopelijk wat duidelijker) en eentje waar ik ook al blij van word.

De futen met jongen op de rug, links zie ik er zeker twee

Rond deze tijd van het jaar hoop ik altijd futen te spotten met jongen op de rug en als dat dan lukt ben ik blij. Ik geef toe, het is wat onnozel maar het kan weinig kwaad. Volgens mij had de linker fuut ook iets op z'n rug, maar dat kreeg ik niet goed te zien.

Jonge grote Canadese ganzen zijn er nog niet, maar volgens mij wordt er wel aan gewerkt.

Broedende grote Canadese gans

Ondertussen doen de zangers er alles aan om hun territorium af te bakenen.

Deze vink was niet te missen, qua geluid dan

Deze fitis liet ook goed van zich horen, maar was toch lastig te vinden

Ook de visdiefjes zijn terug. Volgens mij nesten ze hier niet, want hun nest verdedigen ze zo fel dat dat niet te missen is.

Visdiefjes

Ik weet nooit zeker of je ze nu onnozel of dapper moet vinden. Mijn broer vertelt wel eens dat ze zijn zeilboot aanvallen als die in de buurt van een visdiefnest komt. Een halve ton tegen een ons of zo. Dat zullen ze dus niet gauw winnen, maar toch doen ze het iedere keer weer.

Tot slot nog maar even dit portret van een grote Canadese gans. Ik heb er geen verhaal bij, maar hij (m/v) liet zich gewoon mooi fotograferen. En dat kan al reden genoeg zijn.

Portret van een contemplatieve grote Canadese gans

Zo, u weet weer wat van de (vogel)stand van zaken, hier in park Meerland. Ik houd het graag bij, voor u en mijzelf. Hopelijk tot een volgende keer.