zondag 3 maart 2019

Putterpret en andere genoegens

Als ik dit schrijf regent het pijpenstelen, maar we hebben een paar weken meteorologisch nogal boven onze stand geleefd. Dat zal vast iets met de aardopwarming te maken hebben, maar dat betekent niet dat het nu voortdurend zoveel warmer zal blijven. En hoewel ik moet toegeven dat ik het relatief warme droge weer ook wel erg prettig vond, was ik een beetje bang voor mijn vogeltjes. Als die allemaal gaan denken dat het al volop voorjaar is, en er komt nog een langere koude periode, dan gaan er heel wat broedsels naar de maan. Nou is het verschijnsel dat het voorjaar een valse start maakt van alle tijden, zij het niet zo vroeg als tegenwoordig, en als geheel kan de natuur daar uitstekend tegen. Maar het kan wel allerlei klein leed veroorzaken.

U leest het, een pessimist weet overal wat op af te dingen.

Want voor vogelkijkers waren het mooie dagen. Van alles met veertjes ging er volop tegenaan om zichzelf en het aanstaande nageslacht een mooie uitgangspositie voor het nieuwe broedseizoen te geven. Er werd tegen de klippen op gezongen en gefoerageerd. Er was overal wel wat te zien.

Om maar meteen met de titel te beginnen, ik kon een tijdje een groep puttertjes volgen. Dat levert niet perse bruikbare plaatjes op, want ze zijn wel super bewegelijk, maar geef mij een distelvink,  en ik ben blij.
Foeragerende putter
En: 'Hap!'
Al die kleine vogeltjes laten zich nu bekijken. Vorige keer heb ik het al over meesjes gehad, maar naast de distelvink was ook de gewone vink overal te horen en soms te zien.
Meneer vink aan de wandel
Een vink heeft best wel wat kleur, maar vaak zie je hem pas als ie wegvliegt, want dan toont het geel in zijn vleugels ineens.

Deze roodborst had zich een mooi plekje in de rododendrons  gevonden, die trouwens hier en daar al beginnen te bloeien.
Verdekt opgestelde roodborst
 En ook een winterkoninkje wilde wel even tussen de takken vandaan komen om van het goede weer te kunnen genieten.
Een winterkoninkje doet aan vleugelonderhoud

Op het water zijn de futen nu op hun mooist.  Het woord 'baltsen' klinkt een beetje als een samentrekking van 'ballet' en 'dansen'. En dat is precies wat futen doen.
Baltsende futen
Futen spiegelen elkaars bewegingen en doen soms ieder apart iets, en bewegen daarna weer prachtig synchroon. Je weet nooit precies wanneer de voorstelling begint, maar als je oog er op valt is het bijzonder de moeite waard.

Ook de scholekster heeft zich alweer gemeld. En dat is eigenlijk veel te vroeg. Mij geeft het geluid van een scholekster echt een voorjaarsgevoel. Maar dat lijkt misplaatst in februari.
Scholekster
Ik hoop maar dat ze zich niet te erg van de wijs laten brengen door door het mooie weer.

Het zwarte gevogelte kan vaak op wat minder sympathie rekenen, en ik word ook niet altijd meteen enthousiast van een kraai of kauw. Maar in deze tijd zie je soms in gigantische zwermen op pad, en dat heeft zeker zijn eigen schoonheid. En de bouwkraan bij ondergaande zon wordt zo ook wel interessant.
Kauwen bij ondergaande zon op de bouwkraan.

Verzamelde kauwen
En ganzen in de ondergaande zon kunnen ook erg mooi zijn.
Grote Canadese ganzen bij zonsondergang.

En dat lijkt me wel een toepasselijke afsluiting. Mijn tip van de week, tel eens Grote Canadese ganzen als u niet kan slapen.

Tot een volgende keer.



Geen opmerkingen: