Zoals ik al eens eerder schreef is het wat slapjes op het vogelfotovlak. Geen leuke passanten, vogels verstoppen zich vakkundig achter blaadjes en het weer is vaak ook niet optimaal. Maar niet getreurd, vandaag wat uit d'oude doos.
In ons park zitten spechten. Zeker meerdere bonte en ik zie ook regelmatig een groene. Die groene is bijzonder moeilijk te fotograferen of te observeren in het algemeen. Ik zie hem/haar eigenlijk alleen als hij/zij wegvliegt, terwijl ik nog een aardig eindje uit de buurt ben. Maar in het voorjaar liet de bonte specht zich wat makkelijker verschalken.
 |
| Grote bonte specht |
 |
| Grote bonte specht op de rug gezien. Ze waren hier met z'n tweeën. |
Onderweg ook vogeleten tegengekomen in de vorm van een sprinkhaan.
 |
| Nimf van een grote groene sprinkhaan (?) |
Het leuke van fotograferen is dat je zo'n beest rustig kan bestuderen zonder dat je het om zeep hoeft te helpen. Zo ben ik er met behulp van het internet achter gekomen dat het hier een nimf betreft, een onvolgroeid exemplaar. Dan kan je zien aan de korte vleugels. Bij een volwassen grote groene sprinkhaan zijn die langer dan zijn lijf. Dat van die grote groene sprinkhaan is een beetje een gok, ik weet niets van dit soort insecten. Maar grote groene sprinkhanen zijn algemeen, en groen is ie zeker. Dit exemplaar had trouwens nog maar één voelspriet over. Maar dat is dan weer wel een heel lange.
 |
| Deze kraai zier er uit of ie wel trek heeft in een sprinkhaan. |
Enfin, we redden ons een beetje met klein nieuws. Maar wie het kleine niet eert....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten