De laatste weken lijkt het wel of ik iedere dag weer een nieuw eendje zie. Vandaag ook weer. Alhoewel, ik had hem al in de lijst staan. De wintertaling.
 |
| Hier vader wintertaling met twee gewone wilde (nou ja) eenden. Vrouwtje zat wat verder weg. |
De wintertaling is het kleinste Europese eendje. Dat ie klein is, is ook goed te zien op de foto met gewone eenden. Maar het mannetjes is wel heel fraai. Vrouw is meer van het generieke vrouweneendetype, maar dan kleiner. Het paartje dat wij hier hebben, heeft trouwens de vogelboeken niet goed gelezen. Officieel zijn wintertalingen in onze streken vooral wintergasten, zoals de naam suggereert. En ze broeden hier zelden. Of deze hier broeden weet ik niet zeker, maar ik meen dit paartje ook al vorig jaar in de zomer hier gezien te hebben. In de winter waren ze vertrokken. En als je hier rond deze tijd als vogel bent, dan vermoed ik dat je toch ook wilt broeden. Maar ja, ik ben ook geen wintertaling.
Wie wel broedt, en ook met resultaat, is het echtpaar grote Canadese gans. Vorig jaar hebben ze keurig zeven kleine gansjes grootgebracht.
 |
| De kinderen grote Canadese gans van het legsel van vorig jaar. |
Het was een bijzonder braaf gezinnetje, waarbij vader en moeder hun kroost keurig in het gareel hielden en in eer en deugd opvoedden tot grote Canadese ganzen. En dit jaar proberen ze dat nog eens dunnetjes over te doen.
 |
| Vader, moeder en zeven kleintjes |
Ik hoop dat het ze ook nu weer lukt. Alleen ben ik bang dat ze uiteindelijk worden tot ganzenstoof. Want in dit tempo worden het er snel te veel, zeker volgens de mensen die daar over moeten beslissen. Canadese ganzen zijn trouwens, u raadt het al, eigenlijk exoten, die vroeger werden afgeschoten omdat ze autochtone soorten zouden beconcurreren. Tegenwoordig wordt dat argument niet meer gebruikt; het zijn er nu gewoon te veel.
Maar goed, laten we niet te veel somberen. Voorlopig zijn het mooie, trotse vogels en het is leuk dat we ze in ons park hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten